در دنیای پویای هوانوردی، سفرهای هوایی اغلب فراتر از مسیرهای مستقیم یک شرکت هواپیمایی هستند. مفهومی که این پیچیدگی را به سادگی برای مسافران و کارایی را برای ایرلاینها به ارمغان میآورد، «اینترلاین» نام دارد. اینترلاین، توافق کلیدی میان شرکتهای هواپیمایی است که به مسافران امکان میدهد با یک بلیت واحد، از خدمات پروازی چندین ایرلاین مختلف استفاده کنند و سفری پیوسته و بدون دغدغه را تجربه نمایند.
اینترلاین چیست؟ تعریفی ساده از یک همکاری پیچیده
به زبانی ساده، اینترلاین زمانی رخ میدهد که مسافری با بلیتی که توسط یک شرکت هواپیمایی صادر شده است، توسط شرکت هواپیمایی دیگری پذیرش و جابجا شود. این توافقات که معمولاً تحت نظارت و استانداردهای یاتا (انجمن بینالمللی حملونقل هوایی) تعریف میشوند، امکان فروش بلیط برای پروازهایی را فراهم میآورند که ممکن است بخشی یا تمام مسیر آنها توسط شرکای دیگر انجام شود.
برای مثال، ممکن است مسافری بلیتی از شرکت "ایران ایر" (با شماره بلیت 096) تهیه کند، اما پرواز بخشهایی از سفر او توسط "KLM" انجام شود. یا بالعکس، با بلیتی از "هواپیمایی قطر" (با شماره بلیت 157)، پرواز تهران-دبی با "ایران ایر" صورت پذیرد. این نوع همکاریها سنگ بنای گسترش شبکه پروازی و افزایش دسترسی جهانی برای مسافران است.
ضرورت اینترلاین: غلبه بر چالشهای پروازهای نقطهبهنقطه
آیا میتوان انتظار داشت که بین تمامی نقاط روی کره زمین، فارغ از میزان تقاضا، پرواز مستقیم برقرار باشد؟ پاسخ قاطعانه منفی است. مسیرهایی مانند ساری (ایران) به پرث (استرالیا) شاید هرگز به اندازه کافی مسافر نداشته باشند که توجیهی برای برقراری پرواز مستقیم باشد. بدون وجود اینترلاین، مسافران مجبور میشدند برای رسیدن به مقصد خود، چندین بلیت جداگانه تهیه کنند: مثلاً ساری-تهران، تهران-دبی، دبی-سیدنی و سیدنی-پرث.
این شیوه، مشکلات عدیدهای را به همراه داشت:
چالشهای مربوط به ترانزیت، ویزا و گذرنامه در هر نقطه
دریافت و تحویل مجدد بار در هر فرودگاه واسط
تفاوت مسئولیتها و قوانین مربوط به تغییر رزرو یا استرداد بلیت در هر شرکت هواپیمایی
با درک این مشکلات، شرکتهای هواپیمایی به سمت عقد قراردادهای اینترلاین روی آوردند. این توافقات به آنها امکان داد تا مسافر را با یک بلیت واحد و مجموعهای مشخص از مسئولیتها، از مبدأ تا مقصد نهایی حمل کنند.
مزایای اینترلاین برای مسافران و ایرلاینها
قراردادهای اینترلاین مزایای قابل توجهی هم برای مسافران و هم برای شرکتهای هواپیمایی به همراه دارد:
برای مسافران:
Through Tagging (تحویل بار مستقیم): مسافران میتوانند چمدانهای خود را در مبدأ تحویل داده و بدون نیاز به دریافت مجدد در فرودگاههای واسط، آنها را در مقصد نهایی تحویل بگیرند.
Through Checking (چکاین یکپارچه): در بسیاری از موارد، مسافر کارت پرواز تمامی مسیرهای خود را از همان فرودگاه مبدأ دریافت میکند.
سفر بدون دغدغه: کاهش پیچیدگیهای مرتبط با برنامهریزی سفر، ویزا و حمل بار، تجربه سفر را بسیار دلپذیرتر میکند.
برای ایرلاینها:
گسترش شبکه پروازی: شرکتها میتوانند به مقاصدی بلیط بفروشند که خودشان به آنجا پرواز مستقیم ندارند.
افزایش درآمد: با فروش بلیط برای مسیرهای مشترک، ایرلاینها سهمی از درآمد حاصل از آن پروازها را کسب میکنند.
رقابتپذیری بیشتر: با ارائه خدمات یکپارچه، شرکتها میتوانند در بازار رقابتی هوانوردی جایگاه بهتری پیدا کنند.
برای مثال، یک شرکت هواپیمایی مانند امارات میتواند با قرارداد اینترلاین با "هما" و "کوانتاس"، بلیتی با مشخصات زیر صادر کند: SRY IR THR EK SYD QF PER (کد سه حرفی شهرها با رنگ سیاه و کد دو حرفی شرکت هواپیمایی با رنگ قرمز). این یعنی مسافر از ساری با ایران ایر به تهران، با امارات به سیدنی و سپس با کوانتاس به پرث سفر خواهد کرد.
اینترلاین در تجربه پرواز ایران و نمونههای بینالمللی
تا چند سال قبل، سالانه حدود ۱۰۰ هزار مسافر ایرانی با بلیتهای "ایران ایر" به مقصد ایالات متحده آمریکا و کانادا سفر میکردند. "ایران ایر" با عقد قراردادهای اینترلاین با اکثر شرکتهای هواپیمایی بزرگ، امکان صدور یک بلیت واحد را برای این مسیرهای طولانی فراهم میکرد.
مثال ایران ایر با KLM: پرواز تهران-آمستردام با "هما" و آمستردام-لس آنجلس با "KLM" انجام میشد (THR IR AMS KL LAX).
مثال ایران ایر با ویرجین آتلانتیک: پرواز تهران-لندن با "هما" و لندن-لس آنجلس با "ویرجین آتلانتیک" صادر میگردید (THR IR LON VS LAX).
متقابلاً، شرکتهای هواپیمایی خارجی نیز از این توافقات بهرهمند میشدند. برای نمونه، شرکت "KLM" در صورت تکمیل ظرفیت پرواز آمستردام-تهران، از قرارداد اینترلاین خود با "هما" استفاده میکرد تا مسافران مسیر لسآنجلس-تهران را از دست ندهد. در چنین شرایطی، بلیت به صورت زیر صادر میشد: LAX KL AMS IR THR KL AMS KL LAX. این بدان معناست که بخش آمستردام-تهران به "ایران ایر" واگذار میشد، در حالی که سایر بخشها توسط "KLM" انجام میگرفت. اگر این قرارداد اینترلاین وجود نداشت، "KLM" از کسب درآمد در سه مسیر دیگر نیز محروم میشد.
اینترلاین نه تنها ستون فقرات سفرهای بینالمللی مدرن است، بلکه نشاندهنده سطح بالایی از همکاری و هماهنگی در یکی از پیچیدهترین صنایع جهان به شمار میرود. این سیستم، سفر را برای مسافران آسانتر و برای ایرلاینها، سودآورتر و دسترسیپذیرتر میکند و به این ترتیب، جهان را به هم نزدیکتر میسازد.
حمل و نقل بین المللی آریا نوین کارگو
مطالب مرتبط
- افزایش قابل توجه پروازهای خارجی تبریز: جهش ۴۰ درصدی ترافیک هوایی فرودگاه شهید مدنی
- سازمان هواپیمایی کشوری موانع سرمایهگذاری همزمان در ایرلاینها را برداشت
- چالش سوختهای الکترونیکی: آینده پایدار هوانوردی و کشتیرانی در گرو غلبه بر موانع اقتصادی
- افزایش قابل توجه پروازهای خارجی تبریز: جهش ۴۰ درصدی ترافیک هوایی فرودگاه شهید مدنی
