شرکت هواپیماسازی ایرباس هشدار داده است که تحویل برخی از مدلهای پرطرفدار هواپیماهایش، از جمله A320neo و A321neo، ممکن است تا سال ۲۰۲۸ با تأخیر مواجه شود. این خبر که در یک نشست داخلی با مشتریان در تولوز فرانسه اعلام شد، زنگ خطر را برای بسیاری از شرکتهای هواپیمایی و لیزینگدهندهها به صدا درآورده است.
این هشدار نگرانکننده، ریشه در مشکلات پایدار و ادامهدار در زنجیره تأمین جهانی دارد. به طور خاص، تأمین موتورهای جت و قطعات کلیدی ساختار بدنه همچنان با چالشهای جدی روبروست و وضعیت به طور کامل پایدار نشده است. این مسائل، تأثیر مستقیمی بر برنامههای افزایش تولید ایرباس گذاشته است.
CFM International، یکی از بزرگترین تأمینکنندگان موتور جت، هنوز نتوانسته به یک جدول زمانی تولید دست یابد که با اهداف تولید ایرباس همخوانی داشته باشد. این ناهماهنگی، موجب شده تا برخی شرکتهای اجارهدهنده هواپیما مانند Air Lease Corp پیشاپیش هشدارهایی مبنی بر تأخیر در تحویل سفارشهای خود در بازه زمانی ۲۰۲۷ تا ۲۰۲۸ دریافت کنند.

تأثیر بر نوسازی ناوگان هوایی
کارشناسان صنعت هوانوردی هشدار میدهند که این اختلالات میتواند برنامههای نوسازی ناوگان در بسیاری از ایرلاینها را به شدت مختل کند. این وضعیت به این معنی است که شرکتهای هواپیمایی مجبور خواهند شد هواپیماهای قدیمیتر خود را برای مدت زمان طولانیتری در خدمت نگه دارند. نگهداری هواپیماهای قدیمیتر علاوه بر افزایش هزینههای نگهداری و مصرف سوخت، میتواند بر ایمنی پروازها و راحتی مسافران نیز تأثیر منفی بگذارد.
در شرایطی که تقاضا برای سفرهای هوایی پس از همهگیری کرونا در حال افزایش است، تأخیر در تحویل هواپیماهای جدید میتواند فشار بیشتری را بر شرکتهای هواپیمایی وارد کند و منجر به کاهش ظرفیت پروازی و افزایش قیمت بلیطها شود. این وضعیت، لزوم توجه بیشتر به پایداری زنجیره تأمین و سرمایهگذاری در ظرفیتهای تولید قطعات و موتور هواپیما را بیش از پیش نمایان میسازد. آیا صنعت هوانوردی جهانی برای مقابله با این چالشهای زنجیره تأمین، راهکارهای نوینی را در پیش خواهد گرفت؟