با وجود محدودیت‌های اعمال‌شده بر عملیات پروازی فرودگاه مهرآباد پس از بحران جنگ ۱۲روزه، فرصت‌هایی تازه برای شرکت‌های هواپیمایی داخلی پدید آمده که می‌تواند به تحول در ساختار شبکه پروازی کشور منجر شود.
فرودگاه مهرآباد به عنوان قلب تپنده حمل‌ونقل هوایی کشور، پیش از این نقش پررنگی با سهم بیش از ۶۰ درصدی از مبادی و مقاصد پروازهای داخلی داشت. با اعمال محدودیت پرواز از ساعت ۱۹ تا ۴ صبح، این فرودگاه بخشی از ظرفیت عملیاتی خود را از دست داده و کاهش حداقل دو پرواز روزانه برای هر هواپیما، پیامدی قابل‌توجه به شمار می‌رود.
بازنگری در مسیرهای کمتر استفاده‌شده و شناسایی بازارهای جدید
در شرایط فعلی، برخی متخصصان صنعت هوایی پیشنهاد می‌دهند که شرکت‌ها از این وضعیت به عنوان یک نقطه شروع برای آزمودن مسیرهای کمتر پرداخته‌شده بهره ببرند. فرودگاه‌هایی چون مشهد، که ظرفیت مناسبی برای پارک هواپیما و استقبال از پروازهای شبانه دارند، می‌توانند به عنوان پایگاه‌های جایگزین مورد استفاده قرار گیرند.
از سوی دیگر، بررسی مجدد بازارهای کوچک و محلی که همواره به دلیل پایین بودن عرضه نسبت به تقاضا مغفول مانده‌اند، می‌تواند زمینه‌ساز ورود به مسیرهایی با مزیت رقابتی متفاوت باشد؛ مسیری که کارشناسان از آن با عنوان “اقیانوس آبی” یاد می‌کنند.
نکات کلیدی برای اجرای طرح جایگزین در پروازهای شبانه و داخلی
برای تحقق این طرح، ملاحظاتی ضروری است:
- داشتن سابقه پروازی و قرارداد خدمات فرودگاهی با فرودگاه‌های جایگزین
- تنظیم اقامت و شیفت‌بندی خدمه پروازی با استفاده از منابع بومی
- همکاری با دفاتر گردشگری محلی و آژانس‌های اینترنتی جهت تبلیغ و جذب مسافر
- به‌کارگیری ناوگان کم‌ظرفیت برای کاهش هزینه‌ها و ریسک عملیاتی
اگرچه شرایط کلی کشور هنوز در مسیر ثبات کامل قرار نگرفته، اما بهره‌گیری از این فرصت می‌تواند گزینه‌ای منطقی بین زمین‌گیر شدن ناوگان و اجرای پروازهایی با سود حداقلی باشد.
این تحولات، نویددهنده دورانی تازه در برنامه‌ریزی پروازهای داخلی هستند؛ دورانی که شرکت‌های هواپیمایی در آن با نگاه هوشمندانه‌تر به توسعه بازار، از چالش‌ها عبور کرده و افق‌های تازه‌ای را تجربه خواهند کرد.
