ریشه‌های محدودیت پروازهای مهرآباد
محدودیت پروازهای مهرآباد پایتخت در ساعات شبانه بر پایه چالش‌های عملیاتی و ظرفیت سامانه‌های اتوماسیون نظارتی اعمال شده است. در شرایط عادی هیچ تعطیلی کامل پروازهای شبانه رخ نمی‌دهد، اما برای حفظ ایمنی و پایداری شبکه کنترل ترافیک هوایی، محدودیت‌های زمانی و حجمی تعریف شده است. این تصمیم با هدف کاهش ریسک‌های مرتبط با پوشش راداری و اطمینان از پاسخگویی صحیح سیستم‌های نظارتی اتخاذ شده است.
مهم‌ترین دلایل محدودیت پروازهای مهرآباد
- ضرورت بهره‌برداری هماهنگ با سامانه‌های کنترل ترافیک هوایی و محدودیت توان پردازش اتوماسیون
- اولویت‌گذاری پروازهای 上午 و عصرگاهی برای مدیریت بهینه جریان مسافر و کاهش تأخیرهای زنجیره‌‌ای
تأثیر محدودیت پروازهای مهرآباد بر مسافران و حمل‌ونقل
اعمال محدودیت پروازهای مهرآباد باعث شده ساعات پرواز در بازه ۶ صبح تا ۲۳ شب به اوج برسد و حجم تقاضا برای این ساعات بالا رود. این وضعیت:
- بار ترافیکی فرودگاه را فشرده‌تر می‌کند و نرخ تأخیر را در فاصله‌های کم افزایش می‌دهد
- مسافران و ایرلاین‌ها را به بررسی فرودگاه‌های ثانویه و مسیرهای جایگزین سوق می‌دهد
بالا رفتن تقاضا در ساعات محدود سبب می‌شود که برخی مسیرها از دسترس مسافران دور بماند یا هزینه بلیت در ساعات اوج به شکل نامتناسبی افزایش یابد.
سیاست‌های نوین برای رفع محدودیت پروازهای مهرآباد
برای کاهش فشار بر فرودگاه مهرآباد و بهبود کیفیت پروازهای مهرآباد، سازمان هواپیمایی کشوری دو مدل سرمایه‌گذاری و عملیاتی پیشنهاد داده است:
- راه‌اندازی ایر کریر استانی: جذب سرمایه‌های خرد برای مالکیت ناوگان بدون فروش مستقیم بلیت
- توسعه تاکسی هوایی: بهره‌گیری از هلی‌پدهای شهری و فرودگاه‌های کوچک برای جابه‌جایی کوتاه‌برد
این رویکردها علاوه بر کاستن بارپروازی مهرآباد، به رشد شبکه فرودگاه‌های محلی و بهبود دسترسی مسافر در مناطق کمتر توسعه‌یافته کمک می‌کند.
چشم‌انداز آینده پروازهای مهرآباد
با اجرای سیاست‌های جدید و ارتقای سامانه‌های نظارتی، می‌توان امیدوار بود که محدودیت پروازهای مهرآباد کاهش یابد و ساعات شبانه نیز به تدریج در مدار پروازی قرار گیرند. همگام‌سازی نرم‌افزارهای مدیریت ترافیک هوایی، تقویت زیرساخت‌های مخابراتی و افزایش بهره‌وری از ایر کریرها و تاکسی‌های هوایی، نقطه عطف ورود فرودگاه مهرآباد به فاز جدیدی از کارآمدی و رضایت مسافر است.
