رویاپردازی درباره ساخت هواپیماهای بومی در ایران، سال‌هاست که ذهن بسیاری را به خود مشغول کرده است. از دهه‌های گذشته تلاش‌های بسیاری برای خودکفایی در این صنعت صورت گرفته اما سوال اصلی اینجاست که آیا ایران با توجه به شرایط کنونی و چالش‌های پیش رو، می‌تواند به این هدف دست یابد؟

صنعت هواپیماسازی، صنعتی بسیار پیچیده و نیازمند فناوری‌های پیشرفته است. کشورهایی که در این صنعت موفق بوده‌اند، سال‌ها سرمایه‌گذاری کلان و تحقیقات گسترده انجام داده‌اند. در مقابل، ایران با چالش‌هایی همچون تحریم‌های بین‌المللی، کمبود منابع مالی و محدودیت‌های تکنولوژیکی روبرو است.

تجربیات گذشته ایران در صنایع مشابه مانند خودروسازی نشان می‌دهد که دستیابی به خودکفایی کامل در صنایع پیچیده، بدون همکاری و انتقال تکنولوژی از کشورهای پیشرفته، چالش‌برانگیز است. کیفیت پایین محصولات داخلی و عدم رضایت مشتریان در این صنایع، گواه این مدعاست.

پروژه‌های هواپیمایی مانند ایران-140 و سیمرغ اگرچه تلاش‌هایی قابل تقدیر هستند، اما تاکنون نتوانسته‌اند به موفقیت تجاری دست یابند. دلایل این امر می‌توانند متعدد باشند، از جمله مشکلات فنی، عدم استانداردسازی، کمبود قطعات و نبود بازار مناسب.

از سوی دیگر، بسیاری از کارشناسان معتقدند که سرمایه‌گذاری کلان در صنعت هواپیماسازی در شرایط کنونی ایران، اولویت‌بندی درستی نیست. با توجه به محدودیت منابع مالی، بهتر است این منابع به سمت صنایع دیگری که اشتغال‌زایی بیشتری دارند و نیازهای اساسی کشور را تأمین می‌کنند، هدایت شود.

در نهایت، می‌توان گفت که خودکفایی در صنعت هواپیماسازی، یک هدف بلندپروازانه است که تحقق آن نیازمند برنامه‌ریزی دقیق، سرمایه‌گذاری کلان و همکاری‌های بین‌المللی است. ایران با توجه به شرایط کنونی خود، باید واقع‌بینانه به این موضوع نگاه کند و با اولویت‌بندی صحیح، منابع خود را در جهت توسعه صنایع دیگر به کار گیرد.

در عین حال، می‌توان با همکاری با شرکت‌های هواپیمایی خارجی و انتقال تکنولوژی، به تدریج در زمینه تعمیر و نگهداری هواپیماها و ساخت قطعات پیشرفته‌تر گام برداشت و در آینده‌ای دورتر، به تولید هواپیماهای بومی دست یافت.

خدمات آریا کارگو : ارسال بار به تفلیس | ارسال بار به باکو | ارسال بار به استانبول | ارسال بار به مسکو

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *